نقش رستم
موزه طبیعت و حیات وحش دارآباد
یکی از بزرگترین موزه های ایرانه که در تهران، محدوده دارآباد واقع شده. محل آن یکی از کاخ های شمس پهلوی بوده که برای میهمانان ساخته شده ولی هیچگاه مورد استفاده قرار نگرفته بوده که بعد از انقلاب، با تغییراتی برای استفاده عموم به موزه تبدیل شد.
در سال ۱۳۸۰ مجسمهٔ دایناسور گیاهخوار «کامپتوزوروس» که در دوران ژوراسیک در ایران می زیسته و آثارش در سنگواره های تشکیلات شمشک کرمان یافت شده بوده، توسط هنرمندان ایرانی و افغانی در یزد ساخته، و بعنوان نماد در محل ورودی موزه نصب گردیده. همچنین، دو نمونه از نادرترین و زیباترین پستانداران در حال انقراض، با نام های گورخر ایرانی و یوزپلنگ آسیایی در اون به نمایش گذاشته شده.
موزه در سال ۱۳۷۶ به عضویت شورای بین المللی موزه ها درآمد و در همین سال نیز بعنوان اولین موزه ایرانی به شبکه جهانی اینترنت پیوست .
روستای کندلوس (دهکده کندلوس)
کندلوس فقط به خاطر طبیعت زیبا و سرسبزش شهره عام و خاص نیست، بلکه مجموعه فرهنگی کندلوس چنان وجاهتی به این روستای تاریخی بخشیده که هم اکنون روستای کندلوس به یکی از قطب های گردشگری استان مازندران تبدیل شده است.
ازجمله فعالیت هایی که به کندلوس در کنار زیبایی های طبیعی جلوه ای خاص بخشیده و موجب شده است این دهکده از شهرت بسزایی برخوردار شود، برپایی دو موزه مردم شناسی و موزه گیاهان دارویی است. موزه مجموعه فرهنگی کندلوس یکی از موزه های منحصر به فرد استان مازندرانه که در آن آثاری از سفال، آبگینه، سکه، ظروف چینی و وسایل روشنایی از هزاره دوم قبل از میلاد تا دوره قاجاریه و بخش اسناد و کتب خطی، نسخ خطی کلام الله مجید، دیوان اشعار، عقدنامه، فرامین جمع آوری شده. تنها ۱۵ دقیقه پیاده روی از میان کوچه های باریک و سنگفرش روستا کافی است تا به موزه برسید. البته خانه های روستای کندلوس همچون بسیاری از روستاهای تاریخی مثل ابیانه کاشان به قدری زیباست که طبیعتاً زمان رسیدن شما را به موزه طولانی تر می کند.
برای رسیدن به کندلوس از محور کرج ـ چالوس که به سمت چالوس حرکت کنید ۷ کیلومتر بعد از مرزن آباد به دوراهی کجور می رسید. در این راه فرعی پس از طی ۴۲ کیلومتر مسیر کوهستانی به روستای کندلوس می رسید.
آرامگاه کمال الدین ابولعطاء متخلص به خواجوی کرمانی کنار دروازه قرآن و در تنگه الله اکبر قرار دارد وچشمه رکن آباد هم از کنار این مزار جریان دارد. این آرامگاه بدون سقف در سال ۱۳۱۵ ساخته شده است که تاکنون بارها مورد بازسازی قرارگرفته و بازدیدکننده زیادی هم دارد .
کمی بالاتر از مقبره خواجو، ۳ غار دیده می شود که یکی از آنها محل عبادت و ریاضت زاهدان و مشایخ بوده و خواجو هم مدتی اونجا به عبادت مشغول بوده . سال ۱۳۷۰ بعد از کنگره بزرگداشت خواجو در کرمان سردیسی از این عارف نامی ایران در این محل نصب شده است.